مهرواره نقل سپید خنده برای آنها که در خانه ماندند / نویسندگان طنز را چاشنی آثار خود میکنند
تاریخ انتشار: ۱۷ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۸۲۷۶۶
شاعران و نویسندگانی که برای کودکان و نوجوانان قلم میزنند با شرکت در مهرواره «نقل سپید خنده» لبخند را بر لبان مخاطبان خود مینشانند و تاکید میکنند تا همچنان در خانه بمانند. ۱۷ فروردين ۱۳۹۹ - ۱۱:۳۶ استانها اصفهان نظرات - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، شاید روزهای نخستی که ویروس کرونا وارد کشور شد تصور میکردیم که در خانه ماندن کار سادهای است، ما که انتظار چنین روزهایی را داشتیم و دلمان استراحت، در خانه ماندن و پرداختن به تمام کارهای نکرده را میخواست پس چه بهتر از این؛ اتفاقا روزهای اول و حتی هفتههای اول به همین منوال خوب و دلچسب سپری شد، اما هر چقدر زمان به این روزهای قرنطینه افزوده میشد کلافگی ما هم بیشتر میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کتابهای نخواندهای را خواندیم، کارهای نکردهای را به سرانجام رساندیم، منزل را آب و جارو کردیم و برق انداختیم، ساعات زیبایی را با کودکانمان رقم زدیم، کودکان با تمام بازیهای خود چندین بار بازی کردند و دوباره از نو، وسایل بازی جدیدی برایشان تهیه و باز هم مشغولشان کردیم؛ تلویزیون برنامههایی برایشان در نظر گرفت؛ دیدند. خودمان تعدادی فیلم مناسب برایشان تهیه کردیم، آنها را هم دیدند.
مهرواره «نقل سپید خنده» برای کودکان و نوجوانان اصفهانی
اما زمان همچنان کشدار است و ما باید در خانه بمانیم و از سلامت خود و عزیزانمان محافظت کنیم. درست است که دیگر در خانه ماندن به کاری سخت برایمان مبدل شده است و بچهها هم کلافهاند و دلشان برای مدرسه، بازی در محیط باز و هیاهو تنگ شده است اما در نهایت تنها چیزی که مهم است سلامتی است و باید همچنان در خانه ماندن را ادامه داد.
در ایام نوروز کودکان و نوجوانان مشغول دیدن برنامههایی شدند که برایشان در نظر گرفته شده بود، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز به عنوان یکی از نهادهای فعال در حوزه کودکان برنامههایی برای آنها در نظر گرفته و اجرا کرد.
حالا که نوروز به پایان رسیده است، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مهروارهای را با عنوان نقل سپید خنده برگزار میکند. در این مهرواره نویسندگان و شاعران برای کودکان و نوجوان در قالب طنز آثاری میآفرینند و تا دهم اردیبهشت ماه امسال مهلت ارسال دارند تا آثار آنها برای استفاده در اختیار کودکان و نوجوانان قرار گیرد.
نخستین مهرواره شعر، داستان و تصویرگری طنز با عنوان نقل سپید خنده برای کودکان و نوجوانان اصفهان که امسال در خانه ماندند برگزار میشود.
خیران اصفهانی 600 بسته مواد بهداشتی میان نیازمندان توزیع کردنداصفهان| حسینیهای که این روزها به کارگاه تولید ماسک تبدیل شده است + فیلمتوزیع مایحتاج معیشتی میان خانوارهای آسیبدیده از کرونا در اصفهان به روایت تصاویرشاعران، نویسندگان و تصویرگران برای مخاطبان خود آثار طنز تولید کنند
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اصفهان با نقل سپید خنده از نویسندگان و شاعران و تصویرگران و فعالانی که برای کودکان و نوجوانان مینگارند و نقشهای ماندگار رقم میزنند درخواست کرده است این بار به این اتفاق همه گیر با دیدگاهی طنز بنگرند و به خلق اثر بپردازند.
مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اصفهان با اشاره به هدف برگزاری مهرواره نقل سپید خنده گفت: برگزاری این جشنواره طنز بهانهای است برای خلق تازهترین لبخندها، در این روزهای بی لبخند و این جشنواره به گونهای برنامهریزی شده که بتوانیم همگام با یکدیگر برای کودکان و نوجوانان سرزمینمان گامهای ارزنده برداریم.
سید محمد قلمکاریان با اشاره به موضوعات این مهرواره اظهار داشت: موضوعات فراخوان این مهرواره شامل عید بدون عیدی، نوروز در قرنطینه، چشمهای به در، درد و دل های دستهایم، تعطیلیهای کشدار، دلتنگیهای قرنطینه، پدرهای خانه نشین و موضوع آزاد است که علاقمندان میتوانند در قالب؛ شعر، داستان و قالبهای تصویرگری؛ کاریکاتور، کاریکلماتور و اینفوگرافی آثار خود را تا دهم اردیبهشت ماه 1399 به آدرس peykomid99@gmail.com ارسال کنند.
وی افزود: آثار منتخب این مهرواره در نشریه الکترونیکی فعالان کودک و نوجوان منتشر میشود.
در این روزهای در خانه ماندن، که دانش آموزان باری دیگر آموزش و درس و تحصیل را آغاز کردهاند هنوز هم به سرگرمی نیاز دارند تا روزهای قرنطینگی را بهتر و دلچسبتر سپری کنند، تولید آثار جدید آن هم در قالب طنز میتواند آنها به گونهای دیگر جذب کند و از وقت خود با لبخند استفاده کنند.
انتهای پیام/164/ش
R41346/P/S6,51/CT7منبع: تسنیم
کلیدواژه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای کودکان و نوجوانان خانه ماندن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۸۲۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنان در دوراهی کار و خانه
افزایش هزینه نگهداری از کودکان در جهان موجب شده است بسیاری از زنان مجبور شوند تا میان مادر شدن و کار کردن، دست به انتخاب بزنند. در ایران نیز بیثباتیهای اقتصادی موجب شده است زنان به مشاغل غیر رسمی روی بیاورند و نرخ مشارکت بانوان در اقتصاد ایران پایین بیاید.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ هزینه بالای نگهداری از کودکان در کشورهای مختلف موجب شده است تا بسیاری از زنان برای نگهداری فرزند خود، از کار کردن چشم بپوشند. این مساله در مورد زنانی که بهتنهایی از فرزند خود نگهداری میکنند پررنگتر است. به همین دلیل است که بسیاری از زنان تحصیلکرده از فرزندآوری چشم میپوشند یا در نهایت یک فرزند به دنیا میآورند. نکته قابلتوجه این است که این نوع محرومیت تنها مختص کشورهای توسعهنیافته نیست.
درحالحاضر آمریکا کمترین نرخ مشارکت اقتصادی زنان در میان کشورهای توسعهیافته را دارد که این مساله به هزینههای بالای نگهداری فرزندان مربوط میشود. در سال ۲۰۲۳، میانگین هفتگی هزینه نگهداری روزانه یک فرزند در آمریکا حدود ۳۲۱ دلار بود که نسبت به ۲۸۴ دلار سال قبلتر افزایش ۱۳ درصدی داشته است.
این در حالی است که مشارکت اقتصادی زنان میتواند به رشد بیشتر اقتصادها کمک بزرگی کند. درحالحاضر در کشورهایی مانند برزیل مهدکودکهای دولتی که به صورت رایگان از کودکان نگهداری میکنند وجود دارد. بااینحال وجود متقاضیان زیاد و کمبود مهدکودکها موجب شده چالش اساسی از بین نرود. در واقع مادران همچنان باید بین کار کردن و فرزندآوری و نگهداری فرزند یک انتخاب داشته باشند.
افزایش نرخ تورم هزینههای نگهداری از کودکان را در سراسر جهان در سطوح بیسابقهای افزایش داده است. به گزارش بلومبرگ، متوسط جهانی نرخ نگهداری از کودکان در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال قبل حدود ۶ درصد افزایش داشت. این هزینه در آمریکا صعود ۹ درصدی داشت.
معکوس کردن این روند و حرکت به سمت کاهش هزینههای نگهداری کودکان نکتهای کلیدی برای خارج کردن کشورها از رکود و حرکت به سمت رشد اقتصادی و ایجاد جوامعی عادلانهتر است؛ با این وجود، تاکنون اقدامات اندکی از سوی دولتها برای رفع موانع مالی پیش روی والدین با فرزندان خردسال انجام شده است.
از آنجا که مسوولیت مراقبت از کودکان بر عهده زنان قرار میگیرد، آنها بیشترین فشار افزایش هزینهها را نیز متحمل میشوند. بسیاری از زنان برای مراقبت بیشتر از فرزندانشان ساعات کاری خود را کاهش میدهند، از ترفیع صرفنظر میکنند یا کار را به طور کامل رها میکنند.
بعضی دیگر از زنان نیز تصمیم گرفتهاند فرزندان کمتری داشته باشند یا اصلا فرزندی نداشته باشند. فشارها برای بازگشت زنان به محیط کار نیز کمک چندانی به آمارها نکرده چراکه بسیاری از مادران تنها در شرایط بسیار منعطفی قادرند به محیط کاری اضافه شوند یا در آن باقی بمانند.
به گفته آدریانا دوپیتا، تحلیلگر اقتصادی بلومبرگ، اقتصاد در کل هزینه گزافی برای خروج زنان از کار میدهد و اگر میزان مشارکت زنان در بازار کار به اندازه مردان بود، ۱۰ درصد به تولید ناخالص جهانی اضافه میشد. در آمریکا سالانه حدود ۲۳۷ میلیارد دلار و در اروپا حدود ۲۵۵ میلیارد دلار به دلیل خروج زنان از بازار کار برای نگهداری از کودکانشان از دست میرود. این در حالی است که پژوهشها بهقطعیت نشان دادهاند افزایش نرخ مشارکت زنان در جامعه موجب رشد اقتصادی کشورها، کاهش سطح تبعیض و نابرابری و کاهش فقر میشود.
درحالحاضر دولتها و شرکتها در حال آزمایش راههایی برای سازگار کردن محیط اشتغال برای والدین شاغل هستند. برای مثال در ژاپن بعضی شرکتها یارانهای برای مراقبت از کودکان و مسکنهای مناسب خانواده ارائه میکنند. در انگلیس نیز بسیاری از کارفرمایان برای بازگرداندن مادران به محیط کار بستههای «افزایش حقوق زایمان» ارائه میدهند و دولت درحال برنامهریزی برای افزایش یارانه نگهداری از کودکان است. با این وجود تا زمانی که هزینهها بالا بماند، همه ضرر میکنند. وقتی بحث به برنامهریزی زنان برای زندگی، کار و شکلدهی به خانواده میرسد، هزینه نگهداری فرزندان باید بهعنوان کلیدیترین معیار بررسی شود.
کمترین نرخ مشارکت اقتصادی زنانآمریکا جزو کشورهایی است که در آن بیشترین هزینه برای نگهداری از کودکان پرداخت میشود. مردم این کشور درصد بسیار بالایی از درآمد خود را برای نگهداری از فرزندانشان هزینه میکنند و این نسبت هر روز و با افزایش قیمتها بیشتر میشود. در سال ۲۰۲۳، میانگین هفتگی هزینه نگهداری روزانه یک فرزند حدود ۳۲۱ دلار بود که نسبت به ۲۸۴ دلار سال قبلتر افزایش ۱۳ درصدی داشته است.
این افزایش هزینه در همه نقاط این کشور یکسان نیست؛ برای مثال در نیویورک افزایش نرخ نگهداری از کودکان حدود ۱۶ درصد بود. آمریکا در میان کشورهای توسعهیافته کمترین نرخ مشارکت زنان را داراست که بخشی از این مساله ریشه در هزینه بالای نگهداری از کودکان دارد.
آخرین باری که آمریکا یک سیستم سراسری برای نگهداری از کودکان کمتر از پنج سال داشت، زمان جنگ جهانی دوم بود. از آنجا که در آن زمان مردان زیادی درگیر جنگ بودند، کار زنان اهمیت ویژهای یافته بود. با اتمام جنگ در سال ۱۹۴۶، این سیستم نیز منحل شد و هیچ طرحی جایگزین آن نشد.
اکنون والدین از راهحلهای متفاوتی مانند کمک گرفتن از پدربزرگها و مادربزرگها یا یکی از اعضای خانواده که در نزدیکی آنها زندگی میکنند، استفاده از پرستار بچه در خانه و مهدکودک برای نگهداری از فرزندانشان، زمانی که آنها سر کارند، استفاده میکنند.
امی فیونز چهار و نیم سال پیش شغلی اداری با درآمد ۳۸ هزار دلار در نیویورک داشت که متوجه شد حامله است. وقتی او شروع به بررسی گزینههای نگهداری از فرزندش کرد، متوجه شد درآمد او از سقف درآمدی که میتواند از یارانه نگهداری از فرزند دریافت کند بسیار بالاتر است. زمانی که فرزند او به دنیا آمد، امی متوجه شد ساختار سیستم کمکهای عمومی نیویورک به گونهای است که او نمیتواند به طور همزمان هم کار کند و هم یارانهای برای مهدکودک فرزند خود دریافت کند.
درواقع، ترک شغلش تنها راهی بود برای اینکه بتواند از مزایای کوتاهمدت خود استفاده کند. درنهایت او و فرزندش به یک پناهگاه نقلمکان کردند. تجربه او نشاندهنده میزان سختی مراقبت از فرزندان برای تکوالد است. بسیاری از مردم نیویورک همین احساس را دارند.
بر اساس مطالعه انجامشده توسط یک شرکت توسعه اقتصادی، اقتصاد نیویورک در نتیجه کاهش ساعت کاری والدین یا انتقال آنها به مکانی دیگر به دلیل مشکلات مراقبت از فرزندان، تنها در سال ۲۰۲۲ حدود ۲۳ میلیارد دلار خسارت دید. از آنجا که بسیاری توانایی تامین هزینه نگهداری از فرزندانشان را ندارند، بسیاری از ایالتها به راه حلهای خلاقانه روی آوردهاند.
برای مثال، در ایالت کنتاکی قانونی تصویب شد که به موجب آن نگهداری از فرزندان تمام کسانی که در حوزه مراقبت از کودکان کار میکنند، رایگان شد. همچنین در نیومکزیکو که یکی از فقیرترین ایالتهاست، تامین مالی پیشدبستانی ازطریق درآمد نفت انجام میشود.
هزینه ۱۷ هزار دلاری نگهداری فرزنداندر مجموعه متشکل از هفت شهر این کشور، تعداد زیادی از ساکنان افراد ثروتمندی هستند که از دیگر کشورها آمدهاند. این والدین مرفه معمولا یکی از دو گزینه پرستار و مهدکودک را انتخاب میکنند. بیشتر جامعه مهاجران در دبی که بهعنوان مرکز تجارت و تفریح منطقه شناخته میشود زندگی و کار میکنند.
بسیاری از مردم در دبی برای نگهداری از فرزندانشان از پرستار استفاده میکنند. میانگین نرخ پرداختی سالانه به پرستاران در دبی در ۲۰۲۳ هفدههزار و پانصد دلار بوده. این نرخ با توجه به ملیت پرستاران، مهارت آنها در صحبت به زبانهای مختلف و تجربه کاریشان متغیر است.
تقریبا تمام پرستاران از خارج آمدهاند و باید تحت سیستمی واحد و از طریق روندی دولتی که کارفرما را موظف به پرداخت بیمه و هزینه ویزا میکند، استخدام شوند.
آمبر دیل زمانی که به دنبال پرستار کودک بود، این موارد را در نظر گرفت. درنهایت او تصمیم گرفت فرزندش را به یک مهدکودک بفرستد تا هم اندکی از هزینهها بکاهد و هم پس از دو سال ایزوله بودن در ایام کرونا، فرزندش با کودکان دیگری در ارتباط باشد. با این وجود، این تصمیم باعث شد او هم برای تامین هزینه مهد از پسانداز خود خرج کند و هم ساعات کاری خود را کاهش دهد تا فرزندش پس از مهدکودک تنها نماند.
دبی هجدهمین شهر گران در دنیاست و به گفته دیل، دوسوم درآمد او صرف هزینههای فرزندش میشود. آمبر و همسرش اکنون حدود ۲۴ هزار دلار صرف مدرسه فرزندشان میکنند که بسیار بالاتر از میانگین هزینه مهدکودک است.
برای دیل، کمتر شدن ساعات کاری بهمنزله کاهش تعداد مشتریان و کاهش درآمد بود و همراه شدن این مساله با افزایش هزینههای فرزندش، او را با کسری بودجه روبهرو کرد. برای افرادی مانند او که نه اهل امارات است و نه جزو طبقه ثروتمند، زندگی در دبی هر روز سختتر میشود.
اماراتیها از خدمات درمانی رایگان و هزینههای تحصیلی پایینتر بهرهمندند، اما مهاجران از این امکانات برخوردار نیستند و این مساله همراه با موج مهاجرت ثروتمندان به این کشور، شرایط را برای مهاجران عادی سختتر کرده و آنها را به فکر مهاجرت به دیگر کشورها همچون عربستان انداخته است.
کمبود مهدکودکهای دولتیسیریلا پولیچی مدیر یک مهدکودک با حدود ۱۰۰ کودک در شهر سائوپائولو است. او حقوق خوانده، اما نُه سال پیش شغل خود را از دست داد و در ۵۱ سالگی به نگهداری از کودکان روی آورد. کودکانی که در این مهدکودک نگهداری میشوند در بازه سنی ۴ ماهه تا ۵ ساله هستند و بیشتر آنها از هفت صبح تا هفت عصر در آنجا هستند.
مبلغی که این مهد دریافت میکند، ماهانه ۴۰۶ دلار به ازای هر کودک است و این در حالی است که نرخ حداقل دستمزد ۲۶۸ دلار در ماه است. درحالیکه دولت مهدکودکهای رایگان تاسیس کرده، لیستهای انتظار طولانی و کمبود تعداد این مهدکودکها موجب شده تنها تعداد کمی از افراد بتوانند از این امکانات استفاده کنند. درنتیجه تنها ۳۰ درصد از کودکان زیر سه سال به مهدکودک میروند.
این وضعیت در سالهای اخیر بغرنجتر هم شده است. با گسترش کرونا بیش از ۲۵۰۰ مهدکودک در سرتاسر برزیل بسته شدند و تنها مراکز خصوصی مشغول به کارند که هزینههای خود را تا سه برابر افزایش دادهاند. به گفته پولیچی، در تمام نُه سالی که او مدیر مهدکودک بوده، چالش اساسی او ایجاد یک تعادل بین تامین هزینههای مهدکودک و باقیماندن در رقابت با دریافت هزینه معقول از والدین بوده است.