در سيب خنده مدرک طنز گرفتيم

خبرگزاري آريا - حتي يک گاز از سيب خنده کافي بود که تا آخرش پاي تلويزيون بنشيني. مجموعه طنز آيتمي خوش ريتمي که تکيه کلام‌هايش هنوز هم بعد از سال‌ها حتي در ادبيات کلامي خيلي از ماها جا خوش کرده‌است.
حالا هم شبکه آي‌فيلم با پخش اين مجموعه نوستالژيک توانسته بينندگان زيادي از کودک تا بزرگسال را پاي تماشاي اين سريال نگه‌دارد و لحظاتي بسازد همراه با خنده و خاطره.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين مجموعه کودک و نوجوان، بازيگراني را مي‌بينيم که حالا هر کدامشان در توليدات سينما و تلويزيون به غول تبديل شده‌اند. از رضا عطاران بگير تا سيدجواد رضويان و... . يوسف تيموري يکي از بازيگران سيب خنده است که با اين مجموعه بخوبي شناخته شد و توانست بخشي از استعدادهايش را به‌نمايش بگذارد. بازيگري که خيلي‌ها او را با فولاد سريال زير آسمان شهر به‌خاطر دارند و مجموعه‌هايي چون سيب خنده ، خروس، حالت خاص، غيرمحرمانه، يک وجب خاک، سه‌دونگ سه‌دونگ، کوچه اقاقيا و زندگي به‌شرط خنده را در پرونده کاري‌اش دارد. به روح پدرم، پرستوهاي عاشق، چشمک، در شب عروسي، موش، مجنون ليلي، خواستگار محترم، دختر ميليونر ، بوتيک، معادله و دختر شيريني فروش نيز بخشي از تجربه‌هاي سينمايي او هستند. بازپخش مجموعه سيب خنده از آي‌فيلم بهانه گفت‌وگوي ما با يوسف تيموري شد.
سيب خنده از آن مجموعه‌هايي بود که نه‌تنها در دوره خودش، بلکه در بازپخش‌هايش هم با استقبال روبه‌رو شده است. همان‌طور که الان هم بازپخشش از آي‌فيلم با بازخوردهاي مثبتي همراه شده. چه عواملي باعث موفقيت اين سريال شد؟
در درجه اول، موفقيت اين مجموعه را به‌خاطر حضور پررنگ رضا عطاران و نوشته‌هايش و همچنين بيژن بيرنگ و مرحوم مسعود رسام مي‌دانم که به‌عنوان تهيه‌کننده پشت اين برنامه ايستادند و جايگاه خوبي در تلويزيون آن موقع داشتند. همين‌طور زحمت بازيگراني که الان اسم هر کدامشان مي‌تواند يک فيلم را به مرحله اکران برساند و پرفروش کند؛ مثل جواد رضويان، مجيد صالحي و... بازيگراني که هر کدام به‌نوعي در عرصه سينما و تلويزيون حضور دارند؛ مثل امير غفارمنش، بهراد خرازي و بازيگران ديگري که شايد الان نامشان به خاطرم نيايد.
جاي سيب خنده‌هايي با رويکردي امروزي در الان تلويزيون خالي ا‌ست. سريال‌هايي که علاوه‌بر اين‌که خنده را روي لب مردم مي‌نشانند، آموزنده باشند و در عين حال مؤدب و شايد به نوعي محترم‌تر. به‌نظرتان چرا ديگر شاهد توليد چنين مجموعه‌هايي نيستيم؟
پيش از اين‌که جاي اين کارها خالي باشد، جاي آدم‌هايش خالي است. خانم مرضيه برومند، آقاي ايرج طهماسب و آقاي حميد جبلي که بندرت در تلويزيون حضور پيدا مي‌کنند و خود آقاي عطاران و بازيگران کمدي ديگر. منتها الان اصلا مساله چيز ديگري است. اين مساله بودجه در تلويزيون است. براي گردآوردن اين بزرگاني که نام بردم تا خود من که کوچک همه‌شان هستم، يک اتفاقي بايد بيفتد که اين اساتيد و بازيگران کار کودک، بار ديگر دور هم جمع شوند و اثر ماندگاري توليد کنند. هر قدر هم بازيگران بخواهند رعايت حال تلويزيون را بکنند و در دستمزدها تخفيف بدهند، باز هم بودجه آن‌قدر کم است که در نهايت اگر هم تواني باشد، مثلا يک نفر از اين مجموعه را به کار بگيرد. کنار هم گذاشتن و جمع کردن اين آدم‌ها حالا ديگر خيلي سخت شده است و بقيه مجبورند بيرون دايره بايستند. به همين دليل، تلويزيون ناچار است از تازه‌کارها استفاده کند که الان در تلويزيون خيلي اين را مي‌بينيم. اميدوارم به هر حال مشکل مالي تلويزيون حل شود. به نظر من مديران جديد تلويزيون يک مقداري اين مساله را حل کرده‌اند و اميدواريم به مرور اوضاع بهتر شود. چرا که اگر اين مساله درست شود مي‌توان با سريال‌هاي باکيفيت و با محتواي خوب مردم را پاي تلويزيون نشاند. البته اين را هم بگويم که در اين سال‌ها، در «پنچري» هم بازيگران خوبي کنار هم جمع شدند.آن سريال مي‌توانست نقطه شروعي باشد براي جان گرفتن کارهاي خوب کمدي که متأسفانه به دلايلي نشد.
‌20 سالي از ساخت سيب خنده گذشته، حالا چه احساسي از همکاري با اين مجموعه داريد؟
من سيب خنده را هميشه به‌عنوان يک کار استاندارد و کاملاً طنز و کمدي مي‌دانم و کمدي در آيتم‌هاي کوتاه را در اين‌کار تجربه کردم. وقتي در اين مجموعه با رضا عطاران کار کردم، انگار مدرک کار طنز گرفتم. رضا با تمام اطلاعاتي که داشت و توانايي‌هايي که از بچه‌ها مي‌ديد و برحسب آنها مي‌نوشت،
خيلي به موفقيت و پيشبرد کار کمک کرد و به‌نظرم هم براي ما آموزش بود و هم براي تلويزيون يک کار جديد و متفاوت. نه تنها من، بلکه همه بازيگراني که در اين کار حضور داشتند، خيلي چيزها را ياد گرفتيم. با چند و چون کار طنز و استانداردهايش در تلويزيون آشنا
شديم و «سيب خنده» به يک اتفاق خيلي خوب در زندگي کاري ما بدل شد.
از زندگي به‌شرط خنده هم برايمان بگوييد، اين سريال هم از آي‌فيلم پخش مي‌شود.
هنوز هم صحبت جهان سريال زندگي به‌شرط خنده مي‌شود و گاهي تکيه‌کلام‌هايش را بر سر زبان‌ها مي‌شنوم. در زندگي به شرط خنده دستمان کاملا باز بود. مرحله‌اي بود که هر کدام از ما به يک پختگي رسيده بوديم و طنز خودمان را مي‌شناختيم. هم من، هم رضا داوودنژاد، علي صادقي، سحر ولدبيگي، بهنوش بختياري و حميد لولايي که ديگر خودش استاد است. در زير آسمان شهر2 ترجيح دادم ديگر حضور نداشته باشم؛ زيرا هم رضا عطاران ديگر کار را ننوشته بود و هم عقيده داشتم سري دوم سريال‌ها خوب نيست. بعد از زير آسمان شهر حميد لولايي باز تيپ خشايار را گرفته بود. براي جلوگيري از تکرار، من پيشنهاد دادم به‌جاي اين‌که نقش پسر حميد لولايي را بازي کنم، يک نفر بيرون از جمع خانواده باشم. پنج قسمت از سريال با اين حالت ضبط شده بود که قرار شد من نقش پسر حميد لولايي را ايفا کنم؛ ولي لطف کردند اين پنج قسمت را ريختند دور و از نو تصويربرداري را با اين نقش جديد شروع کرديم. فکر مي‌کنم يکي از چيزهايي که به اين سريال کمک کرد همين بود که جلوي تکرار را گرفتيم.
حضور در کارهاي طنز انتخاب خودتان است يا چون در نقش‌هاي کميک جا افتاديد، پيشنهاد نقش‌هاي جدي نداشتيد؟
بازي در کارهاي طنز و کمدي صددرصد انتخاب خودم است. اما براي اين‌که ثابت کرده باشم به‌عنوان شاگرد حميد سمندريان مي‌توانم هر نقشي را بازي کنم، چند نقش جدي هم ايفا کردم و جايزه بهترين بازيگر مکمل را براي تله فيلم «غافل» به کارگرداني منوچهر هادي در نخستين جشنواره جام‌جم در سال 90 گرفتم. در فيلم‌ها و سريال‌هاي جدي ديگري هم حاضر شدم. اين فقط براي ثابت کردن به خانواده کاري خودم بود که من صرفاً بانمک نيستم و بازيگر هم هستم. ولي از بابت ميل مردم و خودم کلاً کار کمدي را دوست دارم. اگر 9‌تا کار جدي باشد و يک کار کمدي، بيشتر سعي مي‌کنم ببينم آن کار کمدي چه ويژگي‌هايي دارد که آن را انتخاب کنم. نه اين‌که نخواهم کار جدي کار کنم، ولي تمايلم به کار طنز است. پيشنهاد کار جدي داشتم ولي ويژگي آن را نداشته که قبول کنم.
بعد از سيب خنده با اعضاي آن تيم همکاري ديگري را ادامه داديد؟ از سپهر آزادي خبر داريد؟
بله، در چند کار با هم همکاري کرديم. از بچه‌هاي آن موقع خبر دارم. با مجيد صالحي در تماس هستم. بهراد خرازي، غفارمنش، آقاي عطاران؛ ولي از سپهر خبر ندارم.
نظرتان درباره بازپخش سريال‌ها از آي‌فيلم چيست؟
به‌نظر من آي‌فيلم يکي از بهترين شبکه‌هايي است که مي‌تواند علاوه بر ايجاد نوستالژي و جذب مخاطبان قديمي تلويزيون، نسل جديدي که اين سريال‌ها را نديده‌اند را هم جذب کند و هنوز که هنوز است، اين حال و هوا را زنده نگه داشته است. در اين زمان که تلويزيون نمي‌تواند کارهاي طنز متنوع توليد کند، بازپخش سريال‌هاي قديمي کمدي و جدي بشدت مي‌تواند جاي خالي کارهاي قوي‌تر را پر کند. البته پيشنهاد مي‌کنم آي‌فيلم کارهاي جديد هم توليد و پخش کند و فقط به بازپخش اکتفا نکند. افراد زيادي براي تلويزيون زحمت کشيدند ولي در حال حاضر نقش‌شان و حضورشان کمرنگ شده. پخش آثارشان هم به نوعي ياد و حضورشان را هميشگي مي‌کند. اميدوارم حال و هواي سريال‌هاي کمدي و طنز دهه 70 و 80 باز هم تکرار شود و شاهد کارهاي قوي مثل قبل باشيم.
در حال حاضر مشغول چه کاري هستيد؟
«لازانيا» را آماده اکران داريم به‌کارگرداني حسين قناعت و همکاري دوستان خوبم مثل جواد رضويان که اتفاقا در سيب خنده هم با هم بوديم و همچنين نفيسه روشن، يوسف صيادي، رضا ناجي، بهنوش بختياري، ارژنگ اميرفضلي و... که اميدوارم مورد پسند قرار بگيرد. الان هم قرارداد کار آقاي آرش معيريان را بستم به نام «آپاچي» و در کنار رضا شفيعي جم، حميد لولايي، رضا ناجي و خانم سحر قريشي و... در اين کار حضور دارم. اميدوارم مثل «پا توکفش من نکن» و لازانيا اين کار هم صددرصد خوب بشود. البته با ويژگي‌هاي مختلف کارگردانان، هيچ‌کاري شبيه کار ديگر نمي‌شود. همکاري همه اعضاي تيم باعث درخشش کار مي‌شود. اين کار هم تيم خيلي خوبي دارد و اميدوارم عالي از آب دربيايد. يکي از بازيگران خوبي که آرزو دارم چند کار با ايشان انجام دهم، آقاي خمسه عزيز هستند. از طرف رحمان رضايي به‌عنوان تهيه‌کننده يکي از همين کارها، يک پيشنهاد بازي داشتم که به‌سبب تداخل با فيلم آقاي معيريان، از اين سعادت و همکاري با عليرضا خمسه عزيز بي‌بهره ماندم و خيلي حيف شد.
يک فيلم ديگر هم به‌ کارگرداني حسين قناعت انجام مي‌دهم که البته به‌خاطر همکاري در فيلم آقاي معيريان نتوانستم نقش اصلي‌اش را قبول کنم؛ اما چون در کار قبلي خيلي با هم هماهنگ بوديم يکي از نقش‌ها را پذيرفتم که همزمان با کار آقاي معيريان، کليد مي‌خورد و اميدوارم جزو کارهاي کمدي خوب باشد.
فهيمه اسماعيلي

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۴۶۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای حاشیه اخیر سریال کیانوش عیاری چیست؟

در روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر بازگشت سریال «۸۷ متر» کیانوش عیاری به تلویزیون دست به دست شد؛ در حالی که مدیران سازمان صداوسیما اعلام کرده‌اند خبر جدیدی مبنی بر پخش این سریال از تلویزیون وجود ندارد و بر همان تصمیم قبلی یعنی توافق با یکی از پلتفرم‌ها برای انتشار هستند.

علت گمانه‌زنی‌های جدید درباره‌ی آخرین وضعیت سریال کیانوش عیاری، گویا گفته‌های خود این کارگردان در یکی از برنامه‌های رادیویی بوده است. عیاری درباره‌ی وضعیت نامعلوم پخش سریال «۸۷ متر» توضیح داده بود: «خود ما هم نسبت به این سریال سردرگم بودیم اما احتمالا تکلیف مشخص و از تلویزیون پخش می‌شود.»

با این حال طبق پیگیری‌های ایسنا از مرکز سیمافیلم، اعلام شده است که سیمافیلم نکته جدیدی برای پخش این سریال ندارد و همان موضع قبل را در قبال نحوه پخش «۷۸ متر» دنبال می‌کنند.

مسوولان سیما سال گذشته بعد از این اعلام که برای پخش آخرین سریال کیانوش عیاری تصمیمی ندارند و در پی به توافق رسیدن با پلتفرم‌ها برای پخش سریال «۸۷ متر» هستند، خبری از جزئیات پخش ـ اینکه کدام پلتفرم و چگونه ـ اعلام نکرده‌اند.

مهدی نقویان، رییس سیمافیلم اعلام کرده بود که سریال «۸۷ متر» قرار است در یکی از پلتفرم‌ها به پخش برسد.

ضمن اینکه کیانوش عیاری امروز در گفت‌وگویی با ایسنا درباره‌ی ماجرای پخش  سریالش از تلویزیون اینگونه توضیح داده است: من درباره‌ی پخش این سریال هیچ چیزی نمی‌دانم و فقط از طریق یکی از رسانه‌ها خبردار شدم که قرار است این اتفاق بیفتد. حالم خوب نیست و اساسا فرصتی برای پیگیری وضعیت پخش سریالم ندارم.

در حالی که بسیاری از بینندگان تلویزیونی پخش سریال «۸۷ متر» به کارگردانی کیانوش عیاری را در سال ۱۴۰۰ انتظار می‌کشیدند، در نهایت این سریال در جدول پخش برنامه‌های تلویزیونی آن سال قرار نگرفت و پخشش به سال بعد موکول شد اما سال ۱۴۰۱ هم خبری از پخش این مجموعه نبود که در نهایت اعلام شد اصلا قرار نیست سریال عیاری روی آنتن صداوسیما برود.

سریال «۸۷ متر» سال ۹۵ کلید خورد و بعد از وقفه‌های چندباره در روند تولید که پاره‌ای از آن به کمبود بودجه نسبت داده شد و بخشی از آن به مشکل کرونا، در نهایت زمستان ۹۹ بود که عیاری موفق شد تصویربرداری سریالش را به اتمام برساند.

ساخت این سریال تسویه حسابی مالی محسوب می‌شد با تلویزیون؛ در حقیقت کیانوش عیاری «۸۷ متر» را ساخت تا بدهی‌اش را به صداوسیما بپردازد.

عیاری پیشتر در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا «۸۷ متر» سریال دلخواهش بوده، گفته بود: «فکر می‌کنم با توجه به صحنه‌هایی که داریم، گیرایی خاصی وجود دارد و قرار هم بوده داشته باشد؛ بنابراین اگر اتفاقی غیر از اینها بیفتد، می تواند یکی از اتفاقات خیلی نادری باشد که گاهی اوقات رخ می‌دهد. تمام سرمایه‌گذاری‌ها در هالیوود بر اساس روال معمول فیلم‌های تاریخی در مورد فیلم «کلوپاترا» اعمال می‌شود، با همان کارشناسان، همان پول و همان امکانات و همان استعدادها، اما به ناگاه فیلم‌ کمپانی خودش را ورشکست می‌کند؛ اینها استثنائاتی است که در حرفه‌ی پیچیده‌ی فیلم‌سازی موجود است.»

کیانوش عیاری کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون تاکنون چهار سریال ساخته است که «خانه به خانه» (۱۳۷۵)، «هزاران چشم» (۱۳۸۰)، «روزگار قریب» (۱۳۸۶ـ ۱۳۸۱) و «۸۷ متر» را شامل می‌شود. در پرونده کاری این هنرمند ساخت سریالی برای شبکه نمایش خانگی به چشم نمی‌خورد.

این کارگردان باسابقه در پاسخ به اینکه آیا در طول این سال‌ها به سریال‌سازی در شبکه‌ی نمایش خانگی هم فکر کرده است، گفته بود که این شرایط است که می‌تواند تعیین‌کننده باشد و نمی‌توان با قاطعیت گفت دوست دارم یا نه.

بازیگرانی چون علی دهکردی، مهران رجبی، شهین تسلیمی، فریده سپاه منصور، محمد بحرانی، داریوش کاردان، زنده یاد علی انصاریان، حسین سلیمانی و فریبا کامران در سریال «۸۷ متر» ایفای نقش کرده‌اند.

در خلاصه داستان «۸۷ متر» آمده است: علیرضا پوردوانی به همراه همسر، دو دختر و پسرش خانه ای را از یک فروشنده به نام فرج ناصری خریداری می کنند اما روز اسباب کشی متوجه می شوند که خانه به فرد دیگری به نام محسن خلیلی فروخته شده است. محسن به همراه پسر، همسر و دو دخترش صبح زودتر از پوردوانی‌ها به خانه رسیده اند و وسایلشان را در خانه گذاشته‌اند اما با رسیدن خانواده پوردوانی ماجرای کلاه برداری مشخص می شود.

انتهای پیام